نشانه‌هاي ظهور حضرت صاحب‌الامر الزمان مهدي (عج) فضيلت دعا براي حضرت امام مهدي (عج)

جهت آگاهي بطور گذرا اتفاقات ظهور حضرت امام زمان (عج) را مرور مي‌كنيم.

از حضرت امام حسين (ع) و نيز از حضرت امام صادق روايت است كه: “پيش از قيام قائم پنج نشانه‌ است :

- خروج سُفياني، خروج يماني، قتل نفس زكيه، نداء آسماني، خسف سرزمين بيدا.”

سُفياني فردي ظاهر الصلاحي است كه ذكر خدا گويد ولي منحرف بوده و قتل و كشتار بسياري كند كه مقارن با آن فردي از يمن نيز خروج مي‌كند كه فردي مومني است و به مقابله با سفياني مي‌پردازد. سُفياني در پي قتل و كشتار خود، مدنيه را نيز به خاك و خون مي‌كشد. فردي از آل محمد(ص) در مكه مكرمه مردم را بسوي حق و حضرت امام زمان(ع) دعوت مي‌كند كه بين ركن و مقام در مسجد‌الحرام كشته مي‌شد. بعد از اين فاجعه حضرت امام زمان (عج) در مكه ظهور خواهند كرد كه در آن موقع از آسمان ندايي مي‌آيد كه دعوت به سوي حضرت بقية الله الاعظم مهدي(عج) مي‌كند. سفياني جهت نابودي حضرت امام مهدي (ع) سپاه بزرگي به سوي مكه مي‌فرستد كه ما بين مكه و مدينه در سرزمين بيدا در زمين فرو مي‌رود (خسف سرزمين بيدا) و دو نفر از آنها باقي مي‌ماند كه خبر را به ديگران مي‌رسانند. از عوامل فوق آشكارترينشان صيحه يا نداي آسماني است كه بشارت به ظهور حضرت امام مهدي (ع) و امر به پيروي از حضرت مي‌نمايد و مشخص كننده وقوع ظهور مي‌باشد. در بعضي روايات آمده كه بعد از صيحه آسماني، ندايي از سطح زمين خواهد آمد كه آن ندا، نداي شيطان است و مردم را به پيروي از غير حضرت مهدي (ع) ندا مي‌دهد كه هر فرد مومني بايد آگاه بوده و نداي اولي كه نداي آسماني است را پيروي نمايد. و هر فرد مومني آگاهانه هر كسي را كه قبل از نداي آسماني ادعاي مهدويت يا ظهور يا ارتباط با حضرت مهدي (ع) بكند را بايد تكذيب كند و وقت ظهور و آمدن نداي آسماني را هيچ كس نمي‌داند جز خداي متعال.

حضرت امام صادق (ع) مي‌فرمايد : “در آن روز كه كسي در روي زمين نمي ماند جز اينكه در برابر آن نشانه تسليم و منقاد شود.”

حضرت امام حسين (ع) فرمود : “منادي آسماني به نام “مهدي” ندا مي‌كند هر كسي كه در شرق و غرب جهان باشد آن ندا را مي‌شنود.”

حضرت امام زين العابدين (ع) مي‌فرمايد : “به خدا سوگند اين مطلب در كتاب خدا بسيار صريح بيان شده، آنجا كه مي‌فرمايد : (گوش فرا ده هنگامي كه منادي از نقطه نزديكي ندا سر مي‌دهد آنروز به حق آن صيحه را مي‌شنوند، كه آنروز روز خروج است) ]سوره ق، آيات 41 و 42[ در روي زمين احدي باقي نمي‌ماند جز اينكه در برابر اين بانگ آسماني خاضع و ذليل مي‌شود. آنانكه ايمان آورده‌اند، خداوند آنها را روي ايمان راسخ و عقيده حق ثابت و پابرجا نگاه مي دارد و اين نداي اول است. ولي كساني كه دلهايشان مريض است در نداي دوم (نداي شيطان) دچار شك و ترديد مي‌شوند.”

“تا آسمان و زمين آرام است شما نيز آرام بنشينيد، در امر شما هيچ خفا نيست. آگاه باشيد كه نداي آسماني نشانه‌اي از خداوند تبارك و تعالي است نه از مردم و روشن‌تر از آفتاب است كه بر كسي پوشيده نماند. آيا صبح را مي‌شناسيد همچنانچه صبح روشن بوده و در خفا نمي‌باشد.”

“چون نام «مهدي» توسط منادي آسماني اعلام شود نام او بر سر زبانها مي‌افتد و همه شادمان مي‌شوند.”

“چون صيحه آسماني واقع شود اين ندا، خفته را بيدار مي‌كند، شخص بيدار را وحشت زده مي كند.”

“و چون منادي آسماني نام «مهدي» را ندا مي‌دهد، هر كسي كه در شرق و غرب جهان باشد آن ندا را مي‌شنوند كه از دور نيز همانند نزديك شنيده مي‌شود.”

“وقت گذاران، دروغگويند ما اهل بيت وقتي براي ظهور تعيين نمي‌كنيم.”

در اين بخش براي اينكه چشم‌اندازي از اوضاعي كه بر جهان برقرار خواهد شد، همچون وفور بارانهاي نافع، وفور نعمات، استخراج گنجها و معادن، آشكار شدن بركات زمين، بي نيازي و رفاه مردم، داشته باشيم از بسياري از روايت‌هاي موجود در كتب اهل تشيع و اهل سنت به چند روايت كه در كتب اهل تشيع نيز ثبت است و ابونعيم اصفهاني از علماي اهل سنت روايت كرده اكتفا مي‌كنيم :

“مهدي از ميان امت من برخواهد خواست كه همه طبقات امت من در زمان دولت او چنان در رفاه زندگي نمايند كه قبل از وي هيچ كس بدان نعمت نرسيده باشد، آسمان باران رحمت خود را مي‌بارد و زمين از روييدنيهاي خود چيزي فروگذار نمي‌كند.”

“زمين پر از ظلم و ستم گردد، پس مردي از عترت من قيام كند و آنرا پر از عدل و داد گرداند.”

“ساكنان زمين و آسمان و پرندگان هوا از خلافت وي خشنود خواهند بود.”

“خداوند از عترت من مردي را برمي‌انگيزد كه زمين را پر از عدل كند و به مردم اموال فراوان ببخشد.”

“او از ما است. خداوند دين را به وسيله او ختم كند چنانكه توسط ما گشود. مردم بوسيله ما از آشوبها نجات يابند چنانچه از منجلاب شركت بيرون آمدند، دلهاي آنها را به هم پيوند دهد و بعد از دشمنيها آنها را با هم برادر كند، چنانكه بعد از نجات از شرك آنها را با هم برادر ديني كرد.”

دنيايه گلدي علي صولت دايانان ذوالفقار علي‌يه مهدي

اي كاش الله ذوالفقاري غلافدان آزاد اليه تزليقجان

دنيايه گلدي قلب رئوف عيسي پيش نماز عيسي، مهدي

دنيايه گلدي قامت سرو كليم الله صاحب عصاي موسي، مهدي

اي كاش الياس و ادريس و خضر نمازه گله تزليقجان

دنيايه گلدي عطر حسن عسگري صاحب رق منشور محمد (ص)، مهدي

دنيايه گلدي فاطمه بالاسي منتقم خون علي و فاطمه، مهدي

دنيايه گلدي صاحب يوم الفتح طالب دم مقتول كربلا، مهدي

دنيايه گلدي پناهنده كعبه كعبه‌دن ظهور ايلين، مهدي

دنيايه گلدي اشرف الانام اسرار الملك العلام، مهدي

دنيايه گلدي محبت‌لي باخش غزال گوزهاشمي خال گوزل لبخند مهدي

اي كاش قسمت اوليدي لقاسي اشك شوقيله تزليقجان

دنيايه گلدي شر شيطان دان سپر و مومنينه، مهدي

اي كاش گله يزهق الباطل باشاچا تا وقت شيطانه تزليقجان

دنيايه گلدي ابن دلايل الظاهرات و براهين الواضحات مهدي

دنيايه گلدي شاهزاده، زاده شاهزاده مليكا گل نرگس، مهدي

مهدي (ع) اي صاحب ذوالفقار علي اي كاش ذوالفقار از غلاف آزاد شود بزودي

مهدي اي آنكه پيش نماز عيسي به نماز خواهد بود اي كاش عيسي اقتداي نماز كند بزودي

مهدي اي صاحب عصاي موسي، اي كاش خضر و ادريس و الياس بيايند به نماز بزودي

مهدي اي فرزند فاطمه (س) منتقم خون علي و فاطمه (عليهم السلام) اي كاش بيايد نهضت فاطميه بزودي

مهدي اي صاحب يوم الفتح و طالب خون امام حسين (ع) اي كاش بخواند “امن يجيب” بزودي

مهدي اي پناهنده به كعبه، از كعبه ظهور كننده، اي كاش قدم بگذارد به ركن و مقام بزودي

مهدي، اي اشرف الانام اسرار الملك اي كاش سپاه سفياني فرورود در بيدا بزودي

مهدي اي صاحب نگاه رئوف و خال هاشمي اي كاش قسمت بشود لقاي او با اشك شوق بزودي

مهدي اي سپر مومن از شر شيطان اي كاش بيايد يزهق الباطل و وقت شيطان به پايان رسد بزودي

مهدي اي ابن دلايل الظاهرات و براهين واضحات اي شاهزاده، زاده شاهزاده مليكانرگس، اي كاش “معصوم[2]” در ركابش به شهادت مي‌رسيد بزودي

[1] - برگرفته از كتاب ادب حضور (فلاح السائل)، سيدبن طاووس.

[2] - تلخيص شاعر